Twee jaar geleden heb ik op een Legal Tech Conference veelal te horen gekregen dat de advocaat zoals wij hem kennen gaat verdwijnen, immers, technologie gaat hem vervangen. Denk hierbij aan de beroemde filmpjes van IBM’s WATSON en CELIA, misschien wel aan de film Minority Report. Mensen praten met computers en krijgen antwoorden op vragen. Antwoorden die vele uren zouden kosten om manueel te verkrijgen. Het werk van de advocaat is er niet meer, robots zullen hen vervangen.
Ik vond dit een onprettige gedachte, vooral nog onwennig. Alles wat ik las ging hierover, het item was ‘hot’. Al snel kwam ik tot de conclusie dat het niet zo’n vaart zou gaan lopen. De gevestigde orde zal helemaal niet zo snel veranderen, wat eigenlijk jammer is. Nu twee jaar verder is de advocaat nog niet vervangen, ook denk ik nog steeds niet dat dit binnen aanzienlijke tijd gaat gebeuren. Maar ik zie het werk momenteel drastisch veranderen.
Met trots kijk ik terug op het feit dat de afgelopen maand onze samenwerking met SEAL wereldkundig is gemaakt (zie persbericht). Ruim anderhalf jaar hebben we eraan gewerkt om “Natural Language Processing and Machine Learned principles” toe te passen op contracten binnen ons vakgebied, de M&A. In het begin werd dit nog “Artificial Intelligence” genoemd, hetgeen naar mijn idee er een te zware lading aan geeft. Het zijn een aantal statistische toetsen, waar het uiteindelijk op neer komt is dat we de computer patronen binnen tekst kunnen laten herkennen.
Resultaat: we hebben nu een platform dat in staat is om contractclausules te herkennen. Dit betekent dat we de mogelijkheid hebben om de inhoudelijke feiten van een document (termijnen, data, bedragen, entiteiten), eigenschappen (niet/wel ondertekend) of clausules (Change of Control, overdraagbaarheid, geheimhouding, toepasselijk recht) te kunnen extraheren van grote hoeveelheden documentatie. Deze informatie kan vervolgens worden gebruikt in ERP/CRM/Contract Management systemen, óf voor een (Vendor) Due Dilligence.
Implicatie van dat laatste is dat het traditionele boekenonderzoek naar een andere vorm van werken gaat. Dit aangezien een computer al grotendeels het werk van de (junior) advocaat kan doen. Door het toepassen van filters kunnen we kritieke clausules onderscheiden. Men komt hierdoor tot waardevolle inzichten en men kan zich direct richten op documenten die aandacht behoeven, in plaats van alle documentatie tot zich te moeten nemen. Zo kunnen we in korte tijd veel meer informatie verwerken en doorgronden. We kunnen doelmatig mensen gaan inzetten, en weten meer vóórdat we aan het werk gaan. Dit gaat (tot heugenis van velen, zie fd van gisteren), leiden tot vernieuwende waarde proposities met bijbehorende revenu modellen (fixed fees) en diensten. Klanten krijgen op deze wijze hogere kwaliteit, kortere doorlooptijden en transparantie in het werk en de fees. Vanzelfsprekend heeft deze verbetering impact op het operating model waar de advocatuur nog zo krampachtig aan vasthoudt.
Naast het due diligence proces, dat als een essentieel onderdeel wordt gezien van de opleiding van de advocaat, denk ik dat we de hele markt transparanter en kostenefficiënter kunnen maken door dit werk te automatiseren. Door deze innovatie kunnen we slimmer en doelgerichter waarde creëren voor een cliënt, dit in een markt waarin tijd en middelen als schaars worden ervaren.
Auteur: Vincent Gaemers, Head of Business Development, vincent@theroom.nl+31 650617586.
* Clocktimizer, Pieter van der hoeven, in: https://fd.nl/ondernemen/1209761/advocaat-biedt-klant-meer-houvast-bij-de-rekening